O książce: 1982 / Książka ta stanowi kontynuację wydanej przez wydawnictwo powieści przygodowej V. Palmana "Śladami dzikiego żubra" „Literatura dziecięca” w 1978 r. Powieść opowiada historię odbudowy populacji żubrów w rezerwacie na Kaukazie. Los żubrów, największych zwierząt kontynentu europejskiego, jest bardzo tragiczny. Te potężne byki pojawiły się na Ziemi miliony lat temu. Współcześni tygrysom szablozębnym, mamutom i niedźwiedziom jaskiniowym okazali się bardziej elastyczni od tych wymarłych zwierząt i przetrwali tysiące lat zlodowacenia w Europie Zachodniej i na Nizinie Wschodnioeuropejskiej. Dziesięć wieków temu niezliczone stada pasły się na przestrzeniach od górnej Wołgi po Kaukaz, w dorzeczach Wisły, Dunaju i Renu. Zmiany związane z działalnością człowieka, wylesianiem, ograniczyły siedliska żubrów. Na początku ubiegłego wieku było ich zaledwie kilka tysięcy. Na początku naszych było ich tylko setki. Pierwsza wojna światowa, potem wojna domowa zadały ostateczny cios żubrom. Wszędzie ich eksterminowano. Wyjątkiem były dziesiątki żubrów w ogrodach zoologicznych i menażeriach w różnych krajach. Rosyjscy naukowcy podjęli próbę ocalenia i odtworzenia zaginionego gatunku. Ta historia jest pełna najbardziej dramatycznych wydarzeń. II wojna światowa ponownie zajęła ostatnie siedliska żubrów... Książka opowiada o wydarzeniach, które przeszły do ​​historii, o ludziach - prawdziwych i stworzonych przez wyobraźnię autora - których wola i praca doprowadziły do ​​odrodzenia gatunku i przesiedleń żubra w starych i nowych siedliskach Fabuła powieści jest dynamiczna, zawiera wiele przygód, smutnych strat i szczęśliwych osiągnięć. Główne akcje powieści rozgrywają się na Kaukazie Zachodnim, na terenie obecnego Kaukaskiego Rezerwatu Przyrody.